Galaico-Extraño: aparicións nas nosas costas

No último ano pareceron nas nosas costas especies mariñas extrañas, as cales nunca foron vistas ou recordadas aqui. Chama a atención a mediados do 2010 un extraño calamar florescente que deslumbraba no mar.

Este calamar foi topado pola

Extraño pulpo de Cedeira.
tripulación do barco O Coral, os cales quedaronse perpetuos o ver na auga algo que deslumbraba e cegaba, é máis aínda cando se percataron que era un calamar, cunha extraña forma parecida a de un pulpo.
Extraño calamar florescante,moi parecido a un pulpo.
Estes xamáis miraran nada polo estilo na súa vida. Despois da súa captura o cefalópodo foi levado
o Sociedade Galega de Historia Natural (SGHN), con delegación no Ferrol, pra que estudasen este extraño suposto calamar.
Neste centro que estuda animáis extraños das nosas costas segue o calamar, o cal se está estudar. A el unese tamén no mesmo centro un extraño pulpo atopado en Cedeira cos tentaculos unidos por unha especie de pel.

Tamén no veran do 2010 foi capturado un extrañisimo peixe polo arrastadeiro O novo San Cibrán de Marín, este ten a cabeza grande, nariz en forma de bulbo, aspecto xelatinoso, corpo alongado, pel sen escamas e boca sen dentes.

Tratase dun peixe moi raro, moi pouco estudado e visto, chamase Ijimaia loppei, aínda que popularmente chamanlle "pata de pulpo". esta extraña especie sabese que vive nas costas africanas atlánticas a 700 metros de profundidade, polo que atopalo preto das costas da Coruña e case insolito.

A aparición deste peixe no porto de Marín causou un gran espectaculo e misterio en todo o porto, pois nunca nadie dos ali presentes viran algo similar a esta extraña especie que parece máis de outro planeta que dos nosos mares.

Extraño peixe capturado frente as costas da A Coruña.

Tablón mundial: Increible comezo do 2011, siguen a aparición de animais mortos en masa e se disparan o número de avistamentos.

No pouco que levamos no 2011 nom paran de suceder sucesos extraños, se misterioso foi o das mortes de páxaros e peixes en masa dende novembro, agora nom deixan de sorprender a gran oleada de OVNIS aparecidos por todo mundo, moitos superticiosos alegan estes sucesos a cercania do ano enigmático 2012.

En canto o dos animais aparecidos mortos en masa, o último caso en Colombia nom deixa de ser sorprendente, pois os veciños antes do suceso viron unha gran luz potente no ceo na zona de Barrancabermeja. Despois disto apareceron flotando dous mil peixes, estaban mortos e coas escamas queimadas. Hai moitisimos testigos que aseguran que foi esa luz a culpable da morte dos peixes, o suceso foi cousa de só 20 segundos según algúns pescadores.
Sen sair da Colombia, na rexión Boyacá, sucedia un suceso similar fai tamén unhas semanas, pois ali nunha piscifactoria morrián miles de peixes en circunstancias parecidas, aínda que aqui num primeiro instante as autoridares dixeron que era pola contaminación das augas, pero rápidamente correxiron a noticia os veciños, pois eles beben de esas augas e nunca lles pasou nada para tal fenómeno. Tamén fai unhas semanas apareceron centos de peixes mortos nunha praia de Peru, arrastrados pola corrente.
O que nom se entende e porque as autoridades intentan tapar estas misteriosas e enigmaticas mortes, ou mesmo poñen escusas moi simples e fora do contexto, ¿Pero para que tanto ocultismo?¿que se esconde detras destas mortes que nom deixan de aparecer por todo o mundo?
Moitos din que se trata do fenómeno OVNI, e máis despois do último caso de Colombia coa luz vista no ceo. Pero hai tamén quen apunta que se trata de novas armas que se estan provando nestes tempos moi dificiles da Terra, armas que funcionarián polo oxigeno...

En cantos a oleada de avistamentos no que levamos de ano e incrible, por todo o planeta e con moitisimos videos e fotos. Nom se descarta que moitos sexan montaxes, pero o que esta claro e que este fenómeno xunto o da misteriosas mortes de animais parece que dan comezo a un ano o cal estara envolvido en misterios, conspiracións, ocultismo, fenómenos e só o tempo nos dira que máis.

Aqui deixase algúns videos subidos a You Tube, o primeiro da misteriosa morte dos peixes en Colombia e os outros dos últimos avistamentos millor gravados.

Peixes mortos na Colombia por unha luz.

Xerusalen, Israel

Glasgow, Escocia

Mitolóxia galega: A Santa Compaña

A Santa Compaña e unha das lendas mitolóxicas galaicas máis coñecidas é mellor gardada co paso dos séculos. De orixen celta na época castrexa posiblemente, súa terrorífica lenda como almas en pena dos camiños que iban buscar os mortos estendeuse por outros lares da antiga terra Galaica como Asturies, onde é coñecida nalgunhas partes como Güestia, nas terras zamoranas A Estadea, é en Leon e o Bierzo como A hueste de animas. Pero todos identifican o mesmo fenómeno. A Santa Compaña bem representando a imaxe da morte e seu camiño pra buscar unha alma falecida e levala o máis ala. Esta procesión de almas en pena caracterizase por ir en fileira, con saios negros ou oscuros de luto, aparenza semi imbisible e candeiros ou antorchas para iluminar o seu camiño. Este ser mitolóxico de orixe celta mantivo os antigos habitantes galaicos aterrados ata fai bem pouco, ata se pasou súa lenda popular o cristianismo, dicindo que a anima que encabeza a fileira (a que din que pode ser un vivo) leva unha cruz. E lóxico súa populidade na Galiza, pois somos tradicionalmente o pobo dos camiños e seu fin, asi como un páis carecterizado polo fim da vida e chegada da morte. Recordemos que cando chegaron os romanos tiveron o un mal augurio o ver morrer o sol no océano, cousa que nunca viran na súa vida. Logo Fisterra comberteuse no fim dos camiños e o final do mundo coñecido, onde viñan xentes de todo o antiguo imperio romano a ver o fim do mundo. Tamén recordemos que os romanos enterraban seus mortos nas beiras dos camiños, é sabemos que despois da caída do imperio por un escrito de Martiño de Dumio este decía que os antigos galaicos enchián polas noites os camiños de cirios, pois tiñan pánico andar pola noite a oscuras. Pouco despois chegaria o descubremento da tumba do apostolo e de novo a Galiza acudirián centos de camiñantes polos nosos nebulosos e misteriosos camiños. Moitos viñan para gañarse o xubileo ou morrer preto do apostolo, asi voltou resurxir o camiño da morte cara a Galiza, e moitos sitios como San Andres de Teixido colleron gran fama, no que aínda conservamos seu mitico lema, quen nom vai de vivo, vai de morto. Nestas características apropiadas forxouse a lenda da terrorífica Santa Compaña, onde entraba a morte e as animas, a noite e o camiño. Ceñindonos a lenda, esta di que cando falece unha persoa a procesión da Santa Compaña acude para ir buscar súa alma, no súa ruta en procesión de espectros polos camiños ata o falecido camiñan cos pes descalzos, seu cheiro e a cera queimada e provocan sensación de frío. Máis o terror desta procesión e que o que encabeza a fila nom é un morto, senóm un vivo. Este para poder avandoar a procesión debe pasar o testigo (na tradición cristiana unha cruz) a outro vivo que atope polo camiño, polo contrario pasara séculos en pena encabezando a procesión ata que este rito se cumpla. Soén camiñar sempre pola noite, por camiños oscuros, boscosos e brumosos ou rúas mal iluminadas. Os cans nom landran polo respeto que lle teñen e só miran cara adiente, o nom ser que sexa mencionada cando súa presencia sexa próxima ou te cruces no seu camiño desprevido, nese desgrazado caso tua alma quedara o seu servizo. Para que esta nom te levara a alma, os habitantes galaicos buscaron a protección e recuperaron antigos ritos para librarse dela. Para iso din que a única forma se te atopas con ele e facer un circulo no chan e meterte no seu interior e nom vela no seu paso. Recordemos que o circulo e un símbolo antiquísimo de moitas culturas que representa o sol, é decir, a vida. A Santa Compaña tamén se relaciona coa misa de animas, que falaremos dela máis para adiante. Di que a luz das rúas e estradas acabaron coa lenda da Santa Compaña, aínda asi moitos autores famosos coma Valle-Inclán, Álvaro Cunqueiro ou Torrente Ballester a incluiron nas súas obras, ata o último dixo que a vira cando era un cativo. Acavada ou nom en Galiza a día de hoxe segue sendo moi respetada e seu nome da medo e pánico. Asi que se un día te atopas só na noite num camiño mal iluminado, é entre a bruma ves unhas luces aparece, empeza a cheirar a cera queimada e dar sensación de frío, apártate do seu camiño, fai un circulo e metete no seu interior e nim se te ocurra ver que quen está pasando, pois teu futuro sería convertido no de errar polos camiños como alma en pena, pois tes frente a a ti “A Santa Compaña”.