domingo, 8 de junio de 2014

Os “osnis” galegos

No territorio galaico temos un rico folclore cheo de lendas que nos falan de seres éstranos ou monstros saídos do mar. Así por exemplo temos a lenda da famosa Coca de Redondela, un dragón mariño que saía das augas para raptar mulleres fermosas, ou tamén outro exemplo poden ser o mitolóxicos nigromantes da illa de Ons.
Pero remontándonos agora a un pasado máis próximo, muitos mariñeiros das nosas costas aseguran que viron saír ou entrar no mar non seres mitolóxicos, senón obxetos metálicos e submarinos non identificados, tratase dos “osnis”.
Temos decenas de casos contados onde sobre todo mariñeiros e pescadores das provincias de Pontevedra e A Coruña, nas súas horas de traballo na mar teñen visto estes obxetos pasar moi preto deles chegando a asustalos, incluso existe unha lenda que di que existe unha base destes osnis baixo o mar preto das illas Cíes e a illa de Ons. 
A maioría dos casos e testemuñas producíronse entre os anos 1975 e 1985, onde estes osnis paseábanse polas nosas costas galegas de forma impune, estes obxetos coinciden na maioría dos testemuñas como esféricos e brancos. 

Un dos casos máis importantes produxose o 22 de novembro do 1985 as oito da mañá, cando as tripulación de media decena de embarcacións como o Audaz II e o Xa me Vedes, observaron algo que os deixou inmobilizados. Atopándose moi preto da Illa de Ons viron como un enorme obxetico metálico apareceu e os sobrevoou a moi baixa altura sobre eles, exhibíndose claramente uns intres para meterse de súpeto nas frías augas galegas. Os mariñeiros aterrorizados e testemuñas de tal exhibición, nunca esqueceran o que alí viron, algúns deles con nomes e apelidos como Emilio Otero ou Carlos Patiño.  
  
 Este caso ten especial relevancia, pois non se trata de unha testemuña ou ver unhas luces, senón de un caso onde muitas testemuñas teñen unha experiencia que as marcara para toda a súa vida e cústalle explicar o que alí viron esa mañá do 22 de novembro do 1985. Engadir tamén a isto os éstranos casos de supostas aparicións de humanoides nas praias das illas Cíes e de Sada na A Coruña. De todas un osni ben sendo o mesmo que “ovni” coa diferenza de que este pode mergullarse na auga, pero como obxeto non identificado tampouco ten que ser extraterrestre. 
 Certo ou non, lenda ou realidade, estas historias fan enriquecer noso patrimonio folclórico e que siga vivo, pois pasamos da ancestral festa da Coca que saía do mar, os nigromantes e agora os osnis, que terán nosa                                              terra e costas meigas?                                                  

martes, 4 de marzo de 2014

Mitoloxía: A lenda da Lagoa da Serpe

“Contan os vellos que antigamente no alto da Lagoa da Serpe, preto de Pena Trevinca na Serra do Eixo, vivía unha serpe moi grande temida por todos. Di a lenda que nas noites de lúa chea, a serpe convertíase nunha fermosa muller, e que se un xoven conseguía acercarse a ela e cuspirlle na boca cando estaba en forma de serpe esta converteríase definitivamente nunha fermosa muller, podéndose así casar con ela.

Nunha noite de lúa chea un rapaz da aldea de Ponte, que a máis próxima a lagoa, foi a buscar a serpe pero no seu lugar topou unha fermosa muller. Entón sabendo da lenda esperou a que amencera e saíra o sol, e cando a linda muller voltou transformarse en serpe cuspiulle na boca. Nese instante a serpe voltouse a transformar na fermosa muller librándose da maldición e casouse co rapaz de Ponte.”

Na Lagoa da Serpe que esta no paraxe de Pena Trevinca (teito da Galiza) contase que se bebes da súas augas morreras envelenado, ou pola contra se te metes nela súas augas arrastrarante as profundidades. Xa pasou un caso de persoa arrastrada as profundidades das súas augas, pero de morrer por beber súas augas non sábese de ninguén, tamén dicir que ninguén o intenta.

miércoles, 12 de febrero de 2014

O misterio en fotos

Unha tradición ancestral na Galiza era o culto e velatorio os mortos na casa, practica que no rural practicábase ata non fai muito tempo. Foto conservada no museo de Pontevedra do ano 1905.
Cruceiro con peto de ánimas na base, na parroquia de Santa Mariña de Augas Santas (Allariz).
Misteriosas estrelas fugaces fotografadas no Grove o 17 de agosto do 2010.
Éstrana simboloxía na capela do monte San Nomedio (As Neves), o símbolo pode dar pe a muitas hipóteses do seu significado.
Solitario cruceiro no medio da nada preto da parroquia de Seceda (Cualedro). Na cruz ten unha cavidade rectangular cunha pequena imaxe da virxe dentro, pola contra na base ten unha pequena acumulación de pedras traídas alí. Non lonxe hai restos de ruínas romanas e unha capela.

Posible avistamento en Verea (Ourense)

Posible avistamento o día 26 de agosto no concello de Verea, Ourense. 

martes, 21 de enero de 2014